Tutaj przyjrzymy się bardzo przydatnej strukturze danych - liście. Spotkaliśmy ją na krótko już wcześniej w sekcji poświęconej randomizacji, kiedy to wybieraliśmy z listy losowe nuty do zagrania:
play choose([50, 55, 62])W obecnym rozdziale zobaczymy, jak możemy wykorzystać listy również do reprezentacji akordów i skal. Na początku jednak spróbujmy sobie przypomnieć, w jaki sposób zagrać dowolny akord. Pamiętasz, że jeśli nie użyliśmy polecenia sleep, to wszystkie dźwięki zagrają jednocześnie:
play 52
play 55
play 59Spróbujmy przyjrzeć się innym sposobom, za pomocą których możemy wyrazić powyższy kod.
Jedną z opcji jest umieszczenie wszystkich nut w liście [52, 55 , 59]. Nasza poczciwa funkcja play jest wystarczająco bystra, by wiedzieć, w jaki sposób ma ją zagrać. Spróbuj tego:
play [52, 55, 59]Ooh, taki kod jest dużo przyjemniejszy do czytania! Zagranie listy nut nie blokuje Ci korzystania z żadnego z parametrów:
play [52, 55, 59], amp: 0.3Oczywiście możesz również używać tradycyjnych nazw nut zamiast korzystania z liczb MIDI:
play [:E3, :G3, :B3]Teraz Ci z Was, który mieli farta i studiowali trochę teorii muzycznej, mogą zauważyć, że to jest akord E Minor zagrany na 3-ciej oktawie.
Inną bardzo przydatną cechą list jest możliwość wyciągnięcia z nich informacji. Może to brzmieć odrobinę dziwnie, ale nie jest to nic bardziej trudnego niż prośba kogoś, abyś otworzył książkę na stronie 23. Czy korzystając z listy, mógłbyś zapytać, jaki element znajduje się na 23 pozycji? Jedyną dziwną rzeczą w programowaniu jest to, że numery takich pozycji (indeksy) zazwyczaj zaczynają się od 0 a nie od 1.
Indeksy w listach nie są odliczane przez 1, 2, 3… Zamiast tego odliczamy 0, 1, 2…
Przyjrzyjmy się temu trochę bardziej. Spójrz na taką listę:
[52, 55, 59]Nie ma w niej nic specjalnie strasznego. Teraz pytanie: jaki jest drugi element w tej liście. Tak, zgadłeś, jest to 55. To było proste. Sprawdźmy, czy możemy poprosić komputer, aby odpowiedział nam na to pytanie:
puts [52, 55, 59][1]Dobrze, to wygląda trochę dziwnie, jeśli jeszcze nigdy nie widziałeś niczego takiego. Zaufaj mi jednak, to nie jest trudne. W powyższej linii są 3 części: słowo puts, nasza lista 52, 55, 59 oraz nasz indeks [1]. Najpierw mówimy puts, ponieważ chcemy, aby Sonic Pi wyświetlił nam odpowiedź w panelu logowania (po prawej stronie). Następnie, przekazujemy do tego polecenia naszą listę i na końcu nasz indeks pyta nas o drugi element. Musimy otoczyć go w nawiasy kwadratowe, a ponieważ liczenie zaczynamy od 0, to indeks dla drugiego elementu wynosi 1. Spójrz:
# indeksy: 0 1 2
[52, 55, 59]Spróbuj uruchomić kod puts [52, 55, 59][1], a zobaczysz, że liczba 55 pojawi się w panelu logowania. Zmień indeks 1 na inne wartości, spróbuj użyć dłuższych list i pomyśl, w jaki sposób mógłbyś wykorzystać je w Twojej kolejnej zabawie kodem. Jakie muzyczne struktury mogą być reprezentowane jako seria liczb…